استخدام نیروها یا به انگلیسی “Staff Augmentation”، یک مدل همکاری در حوزه منابع انسانی است که به شرکتها این امکان را میدهد که با جذب نیروهای خارجی به صورت موقت، تیم داخلی خود را تقویت کنند. این نیروهای خارجی ممکن است توسط یک شرکت خدمات IT یا یک تیم حرفهای به عنوان افراد مستقل به یک پروژه خاص متصل شوند. این مدل همکاری به شرکتها این امکان را میدهد تا به سرعت با نیروهای با مهارتهای خاص و تجربه مورد نیاز برای پروژههای خود همکاری کنند، بدون نیاز به فرآیند زمانبر استخدام کارکنان تمام وقت.
استفاده از استخدام نیروها معمولاً در مواردی اتفاق میافتد که یک شرکت به مهارتها و دانش خاصی برای یک پروژه یا وظیفه خاص نیاز دارد که در تیم داخلی موجود نیست. این مدل همچنین به شرکتها این امکان را میدهد که تغییرات سریع در اندازه تیم خود اعمال کنند و نیروهای مورد نیاز را در زمان کوتاهی جذب کنند.
استفاده از استخدام نیروها میتواند مواردی مانند دسترسی به تخصصهای خاص، انعطافپذیری در مدیریت تیم، و کاهش هزینههای استخدام را فراهم کند. این مدل همچنین به شرکتها این امکان را میدهد که در مواقع نیاز به اختصاص مهارتهای خاص، از جمله مدیران پروژه، به یک پروژه خاص، به سرعت واکنش نشان دهند.
استفاده از استخدام نیروها (Staff Augmentation):
مدت زمان معین: این مدل معمولاً برای پروژههای خاص یا وظایف محدود به مدت زمان مشخصی استفاده میشود.
انعطافپذیری: این روش به شرکتها این امکان را میدهد تا در مواجه با نیازهای تیم خود، به سرعت نیروها را اضافه یا کاهش دهند.
دسته بندیها:
1. استخدام نیروهای داخلی:
– مزیت: استفاده از استخدام نیروهای داخلی از تواناییها و تجربیات کارکنان فعلی استفاده میکند.
– محدودیت: ممکن است تیم داخلی نیاز به توسعه داشته باشد ولی فردی با مهارتهای مورد نیاز فوراً در دسترس نباشد.
2. استخدام نیروهای خارجی:
– مزیت: دسترسی به متخصصین با مهارتهای خاص و تجربه.
– محدودیت: ممکن است مشکلاتی نظیر تفاوت فاصله زمینهای، فرهنگی، و زمانی پیش آید.
3. استفاده از تیم های ارائهدهنده خدمات IT:
– مزیت: دسترسی به تیمهایی با تجربه در زمینههای مختلف.
– محدودیت: نیاز به مدیریت دقیق تیم ارائهدهنده خدمات.
4. استفاده از مدیریت پروژه:
– مزیت: تضمین مدیریت کارآمد پروژه.
– محدودیت: افزایش هزینه به عنوان هزینه مدیریت پروژه.
5. استفاده از استخدام مهندسان معماری:
– مزیت: دسترسی به تخصصهای معماری مورد نیاز.
– محدودیت: افزایش هزینه مرتبط با استخدام مهندسان معماری.
6. استفاده از مدل های مختلف قرارداد:
– مزیت: انتخاب مدل قراردادی (ساعتی، پروژهای، ماهیانه) بر اساس نیازهای پروژه.
– محدودیت: نیاز به تعیین دقیق شرایط و تفاهمات قراردادی.